تئاتر ایران یا صحنه تهاجم فرهنگی!
همراه من باشید تا کمی درباره تئاتر ایران یا صحنه تهاجم فرهنگی صحبت کنیم. وقتی صحبت از تئاتر به میان می آید، همواره در ذهن من لحظات شاد، مفرح، عالی همراه با حس خوب نقش می بندد. این یک واقعیت است که من عاشق تئاتر هستم و همواره به این هنر و هنرمندانش افتخار می کنم.
باید قبول کرد که جهان ما، برای تاثیر گذاری بیشتر در اکثر عرصه ها اعم از سیاسی ، فرهنگی ، نظامی ، علمی، و غیره، زبان هنر را انتخاب کرده است. فرهنگ و هنر، سرمایه ملی یک کشور به حساب می آید و باید از آن به شدت محافظت کرد. چرا که چون خون در رگ های بدن جاری است.
من مقاله تئاتر ایران یا صحنه تهاجم فرهنگی را با تفکر خودم درباره تئاتر و هنر شروع کردم تا شفاف در این باره بدانید و در ادامه قضاوت کنید.
تهاجم فرهنگی؟! چرا و چگونه؟
قطعا وقتی صحبت درباره تهاجم فرهنگی صحبت می کنیم، باید بدانید درباره حمله و تهاجم به : اخلاق یک جامعه، فرهنگ یک جامعه، آداب، سنت و اعتقادات یک ملت، صحبت می کنم. درباره تهاجم به ارزش ها، و مواردی که شخصیت و هویت یک ملت را می سازد.
فکر کنم متوجه عمق مطلب شدید. در این تهاجم دشمن سعی می کند با دگرگونی فرهنگ و آداب یک ملت، با دگرگونی ارزش ها و شخصیت یک جامعه، شکستن اصول اخلاقی و دینی یک جامعه، ملت مورد نظر را از لحاظ فکری و روانی به پوچی بکشد و نابود کند.
من به این مسئله همواره حساس بوده ام. مسئله ساده ای نیست، خیلی مهم است و نباید از آن به سادگی گذشت.
تئاتر ایران، هنری که به ابتذال کشیده شد.
بله درست است، به نظر من، مبارزان خط مقدم این تهاجم فرهنگی، همین هنرمندان و خصوصا اهالی تئاتر هستند. کسانی که چشم بسیاری از افراد بر روی آنها است و خواه و ناخواه به تقلید از آنها می پردازند.
اگر به تئاترهای ایران سری بزنید، متوجه می شوید که متاسفانه ما شکست خوردیم. در این جنگ نیروهای خط مقدم ما به شدت غرب زده و در تلاش برای تغییرات هویتی، ارزش ها و شخصیت های یک ملت اند. کسانی که در همه زمینه ها اظهارنظر می کنند و خود را کارشناس می دانند. در صحنه تئاتر هم جز ابتذال چیزی برای بیان ندارند.
البته افراد هنری خاصی هم هستند که همچنان در حال تلاش برای مبارزه با این تهاجم فرهنگی اند.
تئاتر ایران یا صحنه تهاجم فرهنگی
فرهنگ و تمدن ایرانی چه کم دارد؟
همواره سوال من از اهالی هنر این بوده است که هنر و هنر ایرانی چه کم از فرهنگ و ابتذالات دیگر دارد که اینقدر گرایش به فرهنگ ضد ایرانی بالاست؟ چرا تئاتر ما به این مسیر کشیده شده است؟ چرا سینمای ما پر شده است از مفاهیم ضد فرهنگ ایرانی؟
تئاتر ایران، در حال بیگانه شدن با هویت و فرهنگ ایرانی است. این خیلی بد و خیلی نگران کننده است
به نظرم تا دیر نشده بهتر است متخصصان این حوزه و حوزه های فرهنگی و هنری، به این مسئله ورود کنند و جلوی تغییرات ارزشی، شخصیتی و فرهنگی جامعه را تا قبل اینکه به فنا برویم بگیرند.
به نظر من، هنرمندان ما می توانند با تکیه بر هویت ملی و فرهنگی، جلوی این شکست را بگیرند. امیدوارم این هشدار و سخنان من به گوش متخصصان عرصه فرهنگ و هنر برسد.
می توانید مقالات زیر را هم بخوانید:
ثبت دیدگاه